Деловен советник: Деловната комуникација и решавањето конфликти

by admin | Фев 20, 2018 | Колумни

До 20% од времето во некои организации се троши на конфликти – решавање, мислење, занимавање со конфликтот… Замислете колку попаметно и покорисно може да се искористат тоа време и енергија­?

Автор: Ирена Јакимова, irena.jakimova@inspirit.mk

Што е конфликт и како се справуваме со него?

Во претходните текстови ја разгледувавме комуникацијата, а сега, кога темата се комуникацијата и конфликтот, да разјасниме и да прецизираме што најчесто подразбираме под конфликт. Некои од нас ќе речат дека конфликт се неусогласени ставови, судир на различни мислења… Други ќе речат тоа е непријатна ситуација, тензија, кавга или, пак, затворање во себе, оддалечување…

Нема ништо лошо, неприродно или невообичаено ако се имаат и споделуваат различни мислења, ставови и желби. Навистина, тие и не мора да бидат исти, ускладени и усогласени за да имаме добра комуникација. Размената е таа што е добра. Сè додека двете страни разменуваат информации, мислења, ставови, а без притоа да предизвикаат непријатни емоции, постои можност за напредок и за позитивен исход за двете страни. Таа комуникација може да биде корисна.

Непријатната ситуација и конфликтот настануваат кога ќе се вклучат емоциите, односно кога одредена комуникација предизвикува некаков внатрешен немир и непријатни чувства.

Непријатната ситуација и конфликтот настануваат кога ќе се вклучат емоциите, односно кога одредена комуникација предизвикува некаков внатрешен немир и непријатни чувства, кои ни укажуваат дека нешто не е во склад во нас. Што е тоа што не е во склад и што доведува до непријатни чувства? Кога ќе слушнеме, видиме или ќе претпоставиме нешто што не се совпаѓа со нашите вредности, со тоа што нам ни е важно, тогаш во нас настанува конфликт. Конфликтот може да го задржиме во себе, а некогаш дури и не можеме да го препознаеме – како кај себе, така и кај другите. Во други случаи, конфликтот може да биде видлив, да се слушне и да се почувствува. Тогаш, другата страна може да зборува гласно, брзо, да покажува лутина, нервоза, да вика и да треска со раката на маса… Емоциите вријат.

Сите имаме различни стилови и начини на справување со конфликтот. Некои од нас сакаат веднаш да го решат, да го дознаат мислењето и чувствата на другата страна, да го кажат своето. Други, пак, претпочитаат да почекаат за да се стабилизираат, да смислат стратегија на одговор, да ги проценат сите аспекти и аргументи, па потоа да реагираат. Некои сакаат да се борат за своите мислења, ставови, желби и барања – веднаш, а други, најпрвин сакаат да им угодат на другите, да ислушаат, да дадат можност, време, да ја видат поголемата слика на целиот однос или ситуација. Некои од нас, едноставно, најчесто настојуваат да избегнуваат конфликти. Во кој вид реакција ќе се препознаете себеси?

Ако комуникацијата ја замислиме како навигација при управување со едрилица и ја вежбаме флексибилноста, во секој нареден разговор ќе бидеме поуспешни и позадоволни. И нашиот брод помирно ќе плови.

Подобро да се спречи отколку да се лечи

Велат дека добиена битка е таа што не сте ја почнале и во која не сте ни влегле. Слично може да гледаме и да размислуваме и за конфликтот. Доколку знаеме што и како го предизвикува, би можеле да се усовршуваме во начинот на избегнување или рано решавање на конфликтот. Знаете зошто? Затоа што конфликтите трошат многу енергија. Некои истражувања велат дека и до 20% од времето во некои организации се троши на конфликти – решавање, мислење, занимавање со конфликтот… Замислете колку попаметно и покорисно може да се искористат тоа време и енергија­? Да се искористат во позитивна насока за компанијата, за зголемување на продуктивноста, за намалување на трошоците. Да се искористат и за доброто на вработените во корист на нивното здравје, личното задоволство и развојот. Да се искористат во насока на задоволство и на редовно враќање на клиентите.

За да можеме успешно да избегнуваме и навремено да спречуваме конфликти, треба најпрвин да тргнеме од себе. Што е тоа што нас нè води во конфликт? Што е тоа што ни е важно да се почитува, да му се даде доволно значење и соодветен однос? Кои се тие однесувања, постапки, зборови што нèводат во конфликт?

Како се чувствувам и како се однесувам во конфликт? Дали избувнувам, се борам веднаш за своето мислење или се повлекувам? Дали се повлекувам за да им дадам предност на другите и на долгорочниот однос или, пак, за да подготвам стратегија на одговор со сите можни параметри и аргументи? Дали ми е поважна атмосферата и динамиката на тимот или поединечната релација со одредена личност, со која ми се заканува конфликт? Што ми е важно, како реагирам и што ме води во конфликт?

Дали знам што ги води другите луѓе во конфликт?

Во применетата психологија, велат дека постојат три главни фактори врз кои се гради нашиот систем на мотивација, тоа што ни е важно и тоа за што се залагаме. Тоа се:

1. Луѓето;
2. Резултатите;
3. Процесот.

Во согласност со тоа, во конфликт (внатрешен или искажан) нè водат различни мотиви и ситуации. Различни видови комуникација нè водат во конфликт, и нас и другите луѓе. Тоа што некого може да го доведе во конфликт, не мора го допре другиот. Оваа информација и сознание се многу корисни за да почнеме да се усовршуваме во предвидувањето како би можеле да избегнеме некои конфликти.

Моќта на прашањата, наместо претпоставките

За да успееме да дознаеме за мотивациските вредности на соговорникот, за неговите потреби, желби, можности и цели, за состојбата во која се наоѓа – многу е важно да поставуваме прашања. Со прашувањата може да разјасниме и да почувствуваме што се случува, каде оди разговорот, состојбата на соговорникот, што го предизвикало, што би го смирило…. Ако поставуваме прашања (отворени и затворени), ако внимателно ги слушаме одговорите и ги набљудуваме реакциите на соговорникот, ќе знаеме и ќе умееме полесно да го водиме разговорот и целата состојба во вистинската насока. Ќе избегнеме да се насукаме на некој гребен.

Комуникацијата во спречувањето и во справувањето со конфликтите е суштински важна. И таа што ја водиме со себе, и таа што ја водиме со другите. Ако комуникацијата ја замислиме како навигација при управување со едрилица и ја вежбаме флексибилноста, во секој нареден разговор ќе бидеме поуспешни и позадоволни. И нашиот брод помирно ќе плови.

Наместо заклучок: Моќната интернационална методолошка алатка на „Персонал стренгтс” (Personal Strengths – www.totalsdi.com) е особено корисна и помага за стекнување знаења и вештини за справување со оваа тема. Ја применуваме успешно и во Македонија уште од 2011 година.

Извор: InStore

Ирена Јакимова (MBA) e сертифициран обучувач и тренер (коуч) за менаџери, претприемачи и за тимови на компании, во областите комуникација, менаџмент, лидерство, продажба, личен развој и пораст на бизнисот. Има огромно искуство од маркетинг, рекламирање и комуникации за компании и за меѓународни развојни организации. Повеќе од 15 години работела за интернационалните рекламни агенции, како што се „DDB Needham” и „Меккен Ериксон Скопје”, кој го раководеше 6 години. Таа е и еден од основачите на првата Македонска асоцијација на агенции за маркетинг (МААМ), како и иницијатор за почеток на Лондонската школа за односи со јавноста, во Скопје. Исто така, неколку години работела и во Канцеларијата на ООН и УНДП во Македонија. Основач е на „Инспирит коучинг”

Деловен советник: Победничка ситуација за двете страни

by admin | Фев 20, 2018 | Колумни

Каква личност е лицето со кое ќе преговараме? Што би можело да му биде најважно како мотивација? Дали му се важни многу опции или деталност? Колку да бидеме „муабетчии”? Кога да зборуваме помалку и пократко, а со повеќе факти? Многу често, ова се пресудни параметри за успешни преговори.

Автор: Ирена Јакимова, irena.jakimova@inspirit.mk

Што е трговијата?

Таа е процес на размена на производи и на услуги, за пари. Во таа размена, едната и другата страна сакаат да задоволат одредени свои потреби. Тие разменуваат производи за пари, а во одредени случаи тие производи ги разменуваат понатаму со други крајни корисници, со кои тие задоволуваат свои потреби. И за тоа плаќаат одреден износ пари.

Кој ја движи трговијата, кој се договара колку и кои производи за колку пари? Луѓето задолжени за таа функција, професионалци. Тие го прават тоа преку доставување понуда, а во голем број случаи, доколку постои иницијален интерес, можат да следуваат преговори.

И преговорите се процес на размена. Тие се комуникација. Протек на информации, енергија, емоции, менување на состојбата. Крајна цел би требало да биде успех и задоволство за двете страни. Победничка ситуација за двете страни. Тоа што се нарекува „win-win”.

Бидејќи преговорите ги вршат луѓе, важно е да имаме предвид неколку фактори за успешната деловна комуникација:

1. Подготовка, јасно поставена цел;
2. Воспоставување хармоничен однос;
3. Внимателно слушање;
4. Моќта на прашањата.

Преговорите се процес на размена. Тие се комуникација. Проток на информации, енергија, емоции, менување на состојбата, а крајна цел би требало да биде „win-win” ситуација, успех и задоволство за двете страни.

1. Подготовка

Ако сме вклучени во преговори, треба убаво да се подготвиме за секој разговор. Да одиме со јасна цел, да знаеме што сакаме да постигнеме, да ја замислиме крајната ситуација на задоволство, наше и на другата страна, да ја замислиме сликата, да ги слушнеме зборовите и да ги почувствуваме емоциите што ќе ги имаме кога ќе си ја стиснеме раката со другата страна во знак на склучен договор. Убаво и многу ефективно е ако можеме да замислиме како се враќаме насмеани во нашата компанија и како нè поздравуваат и, за успешните преговори ни честитаат колегите и претпоставените. Да замислиме како и тоа истото се случува кај другата страна. Овие моќни слики и почувствувани ситуации, исходи, ќе ни помогнат внатрешно да ја подготвиме нашата победничка состојба и да се „програмираме” себеси за успешни чекори што ќе нè водат до крајната цел.

Понатаму, во подготовката треба да ги запознаеме убаво нашите производи, услуги, условите што би ги понудиле и би ги прифатиле, нашата целосна понуда и условите за успешна соработка. Одиме да изградиме долгорочен однос на заемна соработка и на почит, успех и развој, а не да „надитриме” некого еднократно. Во главата, а и на хартија, можеме да ги испишеме нашите посакувани исходи (крајната цел, условите што сакаме да ги постигнеме, количеството што сакаме да го договориме), но и долните граници под кои не би прифатиле договор. Помага ако си размислиме и запишеме неколку сценарија за можни исходи, за можни видови договор.

На преговори одиме да изградиме долгорочен однос на заемна соработка и на почит, успех и развој, а не да „надитриме” некого еднократно.

Целиот овој процес ги програмира нашите нерви, нашите внатрешни мисловни капацитети и отвора простор за силната енергија што со себе ја носи јасната намера. Оти, ако преговорите се комуникација, умот и телото треба да се подготвени да ги испраќаат најсоодветните пораки и да ни ги носат најдобрите можни идеи и решенија во тие мигови.

Конечно, за да бидеме добро подготвени, треба да се запознаеме и со другата страна со која преговараме. Да ги познаваме нивните производи, услуги, услови и можности, да ги замислиме нивните потреби што би можел да ги задоволи нашиот производ или услуга и да замислиме и за нив неколку сценарија што сметаме дека би им одговарале, а исто така би биле добри и за нас. Тоа што е многу важно, а не сите се сеќаваат на него и не се подготвуваат на тој начин, е моментот на подготовка во врска со лицето што ќе преговара со нас. Каква личност е? Што би можело да му биде најважно како мотивација? Дали се тоа луѓето, добрите односи или се резултатите, перформансите и успесите, или пак, процесот, прецизноста, системскиот, аналитичен пристап? Дали му се важни многу опции или деталност? Колку да бидеме „муабетчии”? Кога да зборуваме помалку и пократко, а со повеќе факти? Многу често, ова се пресудни параметри за успешни преговори.

2. Синхронизиран однос

Тука поминуваме на другата важна точка, а тоа е – воспоставување синхронизиран однос. Уште од праисторијата, на луѓето им останало во дел од мозокот, како заштитна стратегија за преживување, да ги „скенираат” тие со кои разговараат за да се уверат дека им се блиски, познати, пријателски. Со воспоставувањето синхронизиран однос, преку усогласување (благо следење и пресликување) на говорот на телото, тонот на гласот, брзината на говорот и на дикцијата, начинот на седење и слично, ние на потсвесно ниво градиме мостови со другата страна и испраќаме невидливи пораки дека сме пријателски настроени, дека сме слични. Ова ја олеснува комуникацијата и создава поле за креативна дискусија, размена на информации, пронаоѓање на најдобрите заеднички решенија. Уште ако сте и вешти во препознавањето на говорот на телото кај другата страна, можете да осознаете кога има позитивни чувства, а кога има блокада, недоверба, несогласување, двоумење и слично…

3. Внимателно слушање

Со внимателно слушање на она што го говори другата страна и сигналите што ги оддава нивното тело (лице, глава, раце…) можеме да добиеме богатство од информации за да знаеме што им е важно, што би сакале да постигнат со преговорите, во кој момент би се согласиле со нашата понуда. Внимателното слушање ги открива вредностите што ги мотивираат, ги открива нивните потреби, можности, желби и планови, како и мислењето за нашата понуда. За да слушаме внимателно, потребно е да го смалиме нашиот внатрешен глас, да ги тргнеме настрана мислите, речениците што се подготвуваме ние да ги кажеме, да се воздржиме од размислувањето што имаме ние да одговориме или да го подучиме соговорникот. Треба за момент да замислиме дека сме сунѓер или диктафон, па со почит и со внимание да слушаме сè што има да ни каже другата страна. Некогаш, и она што не го кажува е најважното што треба да го забележиме.

За да успееме да дознаеме за мотивациските вредности на соговорникот, за неговите потреби, желби, можности, цели – многу е важно да поставуваме прашања. Прашања кои почнуваат со колку, кога, што, како, зошто… а, кон крајот на разговорот и затворени прашања со „да” и „не” одговор.

4. Моќта на прашањата

Конечно, за да успееме да дознаеме за мотивациските вредности на соговорникот, за неговите потреби, желби, можности, цели – многу е важно да поставуваме прашања. Отворени и затворени прашања. Прашања кои почнуваат со колку, кога, што, како, зошто… а, кон крајот на разговорот и затворени прашања со „да” и „не” одговор.

Комуникацијата во преговорите е суштински важна. Ако ја замислиме како играње танго и ја вежбаме нашата флексибилност, во секој нареден разговор ќе бидеме поуспешни и позадоволни.

Извор: InStore

Ирена Јакимова (MBA) e сертифициран обучувач и тренер (коуч) за менаџери, претприемачи и за тимови на компании, во областите комуникација, менаџмент, лидерство, продажба, личен развој и пораст на бизнисот. Има огромно искуство од маркетинг, рекламирање и комуникации за компании и за меѓународни развојни организации. Повеќе од 15 години работела за интернационалните рекламни агенции, како што се „DDB Needham” и „Меккен Ериксон Скопје”, кој го раководеше 6 години. Таа е и еден од основачите на првата Македонска асоцијација на агенции за маркетинг (МААМ), како и иницијатор за почеток на Лондонската школа за односи со јавноста, во Скопје. Исто така, неколку години работела и во Канцеларијата на ООН и УНДП во Македонија. Основач е на „Инспирит коучинг”

Деловен советник: Вистинската порака – пари вреди

by admin | Сеп 15, 2017 | Колумни

Зошто и колку е важна ефективната деловна комуникација во една компанија? Колкав дел од вкупното работење на организацијата претставува деловната комуникација? И конечно, што сè спаѓа во тоа? Кога велиме дека таа е ефективна?

Автор: Ирена Јакимова, irena.jakimova@inspirit.mk

Комуникацијата e една од основните човечки способности, која подразбира размена на информации, емоции, енергија и влијание. Бидејќи луѓето работат со луѓе, таа е особено важна за деловниот свет и особено важен и составен дел од секоја компанија. Уште поважно е ако се работи за компании од услужните дејности, каде што спаѓаат и трговијата и продажбата, бидејќи една од специфичностите на услугите е токму неразделноста меѓу давателот и примателот на услугата. Дали сте помислиле дека и комуникацијата е дел од нашата услуга за која клиентот плаќа, која сакаме да ја користи повторно, долгорочно, но и да ја препорачува на други?

Компаниите инвестираат големи средства од буџетите за маркетинг-проекти и за активности, во кои спаѓаат и комуникациите со целните групи, за кои се наменети производите и услугите и на кои најмногу можат да им ги задоволат потребите или да им ги решат проблемите. Но, дали сте помислиле дека развивањето ефективни комуникациски вештини кај продажниот персонал и кај другите вработени во компанијата, може да даде резултати и значаен поврат на инвестицијата преку зголемена продуктивност и зголемена продажба? 

Ефективната комуникација може да го доведе вашиот клиент – соговорник во состојба на позитивни мислења, чувства и ставови кон вашиот производ или услуга, кон компанијата, нејзиниот имиџ и репутацијата.

Зошто е тоа така?

Ефективната комуникација подразбира ефикасно пренесување на одредена порака, а истовремено врши влијание и врз соговорникот преку менување на неговата емоционална состојба, ставови и верувања. Од состојба на непознавање на користа од производот или од услугата, од состојба на неутрални или непостоечки чувства кон производот или кон услугата, од состојба на немање желба за купување, ефективната комуникација може да го доведе вашиот клиент-соговорник во состојба на позитивни мислења, чувства и ставови кон вашиот производ или услуга, како и кон вашата компанија, нејзиниот имиџ и репутацијата. Истото важи и за нашата комуникација со вработените, како и за нивната меѓусебна комуникација.

Да разгледаме две различни димензии на комуникацијата – внатрешната (меѓу вработените) и надворешната (со купувачите).

Внатрешната комуникација меѓу вработените во тимот на компанијата може многу да придонесе за продуктивност. Ако постои добра, ефективна комуникација, значително се намалува изгубеното време за конфликти (некои истражувања велат дека тоа време се движи до 20 отсто од вкупното работно време), се зголемува мотивацијата и хармонијата кај вработените, што дава подобри резултати.

Надворешната комуникација со клиентите, особено со купувачите во малопродажбата, не е само слика за компанијата, туку е и важен дел од продажната услуга. Продажбата е комуникација. Таа е размена на информации, енергија, емоции, решавање проблем на купувачот, задоволување некоја негова потреба. За да биде вистински ефективна и да понуди вистинска додадена вредност, комуникацијата мора да го усоврши циклусот на испраќање порака и примање повратна информација (фидбек). Да се насочи истовремено дури и повеќе на другата страна – кон соговорникот, целната група, да ги следи нивните повратни информации, реакции, да дознава повеќе за нивните потреби, намери и пораки. Истото важи и за внатрешната комуникација.

Голем број професионалци од компаниите го насочуваат вниманието на тоа да бидат слушнати, да ја испратат пораката, а тоа го прават преку „гласни” реклами, асертивна писмена комуникација или со пренагласено зборување. Сепак, како што советува Стивен Кови во својата книгата „Седумте навики на успешните луѓе” (The Seven Habits of Highly Effective People), професионалците кои најпрвин се посветуваат на активното, посветено слушање и се фокусираат подобро да разберат преку слушање, набљудување и активно следење на фидбекот,многу често ја стекнуваат довербата и партнерството со саканата публика. Преку одговарање на специфичните сугестии и нијанси што ги добиваат од соговорниците – збор, гестикулација, движење на телото, тон на гласот или нешто друго, комуникаторите кои посветуваат повеќе време на слушање и на набљудување, можат да ги скројат пораките и начинот на нивно пренесување за да постигнат максимална ефективност.

Компаниите кои успеваат да ги усогласат внатрешните и надворешните стилови на комуницирање, може да бидат поуспешни, поавтентични, а со тоа и попривлечни.

Иако голем број од комуникаторите во бизнисот се фокусираат на умешноста на пишувањето или на говорењето, сепак организациите ја мерат ефективноста преку прецизни резултати. На пример, една рекламна кампања може да добие многу награди за креативност или за техничка изведба, а да не освои ниту еден нов, дополнителен купувач. Од друга страна, ако еден менаџер напише допис (е-мејл) за нови политики во компанијата, на начин што е премногу директен или детален, може да добие само озборувања и незадоволство по ходниците, наместо вистински посакуваниот резултат и промени што тој допис треба да ги донесе. Ако се испрати порака или се стави на огласната табла, не е доволно за таа да биде ефективна и да ги постигне саканите резултати. Ако се раскажува упорно и долготрајно за понудата и за техничките својства на еден производ, тоа може да доведе до зголемена информираност кај купувачот во продавницата, но не и да ги допре неговите потреби, да создаде желба за купување и, конечно, да резултира со купување.

Стилот на комуницирање што е потребен за привлекување, освојување и за задржување на клиентите (купувачите), може да не биде ист со тој што ни е потребен за да ги мотивираме вработените. Затоа, компаниите што успеваат да ги усогласат внатрешните и надворешните стилови на комуницирање, можат да бидат поуспешни, поавтентични, а со тоа и попривлечни.

Додавањето вредност на компанијата (бизнисот) преку ефективна деловна комуникација на сите нивоа (внатрешно и надворешно), бара да станеме и поефикасни во изразувањето и во пренесувањето на идеите. Културата на ефективна комуникација им овозможува на компаниите да се фокусираат на важните работи, наместо да се завлекуваат со непотребни дискусии, расправии и со објаснувања. Ако имаат убаво стокмен циклус и вештини на барање и на усвојување на повратни информации, добиваат подобри услови за носење јасни и брзи одлуки, поврзани со целите и со намерите на компанијата. Во меѓувреме, јасната и насочена комуникација со клиентите (купувачите) ги поставува вистинските очекувања, соодветниот тон на односот што се гради, а сето ова доведува до помалку несогласувања, незадоволства и поплаки по купувањето.

Како резултат на сето тоа, компаниите со ефективна деловна комуникација честопати може да заштедат на трошоци за регрутација на нови кадри, како и на маркетиншки и продажни активности. Таа заштеда им носи додадена вредност и поголеми резултати.

Извор: InStore

Ирена Јакимова (MBA) e сертифициран обучувач и тренер (коуч) за менаџери, претприемачи и за тимови на компании, во областите комуникација, менаџмент, лидерство, продажба, личен развој и пораст на бизнисот. Има огромно искуство од маркетинг, рекламирање и комуникации за компании и за меѓународни развојни организации. Повеќе од 15 години работела за интернационалните рекламни агенции, како што се „DDB Needham” и „Меккен Ериксон Скопје”, кој го раководеше 6 години. Таа е и еден од основачите на првата Македонска асоцијација на агенции за маркетинг (МААМ), како и иницијатор за почеток на Лондонската школа за односи со јавноста, во Скопје. Исто така, неколку години работела и во Канцеларијата на ООН и УНДП во Македонија. Основач е на „Инспирит коучинг”

10 Предности на коучингот

by admin | Јун 9, 2017 | Колумни

Кои се предностите за вас и вашите вработени ако вашата организација се фокусира на коучинг?

1. Зголемена ефикасност и продуктивност:

коучингот ви помага да го извлечете најдоброто од поединецот или тимот.

2. Подобрување на развојот на компетентноста на вашите луѓе:

менаџерскиот стил фокусиран на коучинг помага вработените сами да се развиваат.

3. Зголемен потенцијал на учење:

коучингот е учење без заобиколување, го зголемување уживањето на работа и помага работите подобро да се одвиваат.

4. Подобри односи:

нешто наједноставно, како поставување прашања, ќе направи вработените да се чувствуваат вредни како поединци.

5. Подобрена работна атмосфера:

работната атмосфера ќе има позитивно влијание на подобрување на односите.

6. Повеќе време за менаџерот:

со тоа што на вработените ќе им дадете повеќе обврски, нема да морате постојано да ги надгледувате.

7. Зголемена креативност:

вашите членови на тимот ќе внесат поголема креативност во работата, без да се плашат дека ќе бидат исмејани; една креативна идеја често води кон друга.

8. Побрзи о поефикасни одговори:

вработените кои се чувствуваат вредни ќе придонесат повеќе ако тоа се побара од нив.

9. Зголемена флексибилност:

целта на коучингот е промена и одговор на промената, како и превземање одговорност; барањето на флексибилност ќе се зголемува, и само флексибилните вработени ќе преживеат.

10. Оптимална искористеност на луѓето, знаењата и алатките:

лидерите преку коучинг знаат кои скриени алатки им се на располагање; тие се способни да ги откријат скриените таленти на своите вработени.

Коучинг: превземање вистински интерес за луѓето.

Што претставува коучингот?

by admin | Јун 9, 2017 | Колумни

Коучингот стана неизбежен дел од денешниот свет на бизнисот. На состаноците на раководителите, претприемачите, обучувачите и состаноците за човечки ресурси, терминот „коучинг“ често е поврзан со „профит“, „цифри“  или „подобрување на продуктивноста“. Луѓето имале коуч уште на почетокот на нашата ера, кога Исус ги подучувал рибарите, занаетчиите и други специјалисти да го следат, и ги подучувал да станат ученици.

Поблиску дома, на почетокот на 19-иот век, терминот „коуч“ произлегол од Кокс, мало село во североисточна унгарија, во кое се прозведувало запрежни коли и замки. Студентите почнале да го употребуваат зборот „кокс“ да го изкажат ентузијазмот со кој нивните професори се фокусирале на постигнувањата на студентите, водејќи ги низ испитот. Зборот „коуч“ сè уште опфаќа нешто од вистинското партнерство и взаемната одговорност.

Сепак, коучингот е повеќе од едноставно ставање старо вино во нови шишиња; од една страна, коучингот е техничка алатка која рефлектира техничко и финансиско знаење. Од друга страна, тоа е емпатиски инструмент, во кој тимското знаење и комуникација играат главна улога.

Коучингот е компонента на менаџментот која често се користи во организации,  и која прави максимално да се искористат квалитетите и талентите на тој начин што знаењето и вештините се развиваат и прошируваат. Добриот коучинг е уметност. Неговата цел е да им даде на луѓето подлабок увид во работите кои ги зборуваат и прават. Секогаш постои врска меѓу коучингот и практичните бизнис процеси кои го охрабруваат поединецот или тимот на учи.

По трката Видбред, Брунел Синерџи на располагање имаше пловен поларен систем, кој ги означува карактеристиките на едрото и ветрот, времето и условите на водата, со што им овозможуваше на морнарите да го користат вистинското едро ви вистинското време. Имаше забележливо отсуство на „човечкиот поларен систем“.

Речиси никакво внимание не се посветуваше на способностите на екипажот, а камо ли да се искористат. Важна состојка за успех е ефикасна соработка меѓу луѓето. Сепак, поважно е тие во вистинското време да се рапоредат според способностите. Коучот треба да биде свесен за важноста на распоредувањето на вистинските луѓе, на вистинското место, во вистинската ситуација и во вистинското време.

Затоа, целта на коучингот е подобрување на ефикасноста на вашите луѓе, и, со методолошки и структурен пристап, ефикасно искористување на дадените способности.

Ова е многу важно: коучингот вклучува многу повеќе од секојдневниот „неформален разговор“ со вработените и што може да се подобри. Коучингот се фокусира на идните можности, не на грежките кои се направени во минатото. Да повториме: не се само менаџерите коучеви. Многу тимови се карактеризираат со т.н. „ментор систем“, каде искусните вработени им помагаат на нововработените да ги достигнат потребните знаења и да ги режат проблемите.

Зошто толку се зголемува интересот за коучингот? Еден од најголемите предизвици со кој се соочуваат денешните менаџери е доброто работење на нивните вработени и постигнувањето корпоративни планови и цели. Ова се однесува и на генералните менаџери кои водат мулти дисциплинарни тимови, менаџери кои водат тим на професионалци, како и проект менаџери. Зголемениот интерес за коучинг е стимулиран од приливот на промени кои се случуваат внатре и надвор од организациите. За да се задоволат новите потреби на околината, многу организации се имаат реструктуирано од субјекти како производ во субјекти ориентирани кон производот во субјекти ориентирани кон пазарот.

Децентрализацијата на органите и обврските играат голема улога, заедно со тимската работа. Класичниот менаџерски стил на повеќе начини прераснува во коучинг. Од кажувањето на вработените што треба да прават, прерасна во тоа сега тие самите да откриваат што треба да прават. За многу менаџери, класичниот стил на менаџирање е прв пример за ефикасно лидерство, контрола и мотивација, употребувајќи ги клучните зборови „диригирање“, „управување“, „кажување“ и „еднонасочен правец“. Коучингот, од друга страна, повеќе се фокусира на усвојување менаџерски стил преку водење и поддршка. Сепак тоа не е толку меко и индиректно.Добриот коуч слуша, акцентира, сака да ја разбере другата личност, поттикнува решенија, се соочува и стимулира, дејствува како резонатор, дава комплименти и инструкции каде е потребно. На тој начин, главна цел е превземањето одговорност и поттикнување на другата личност да постигне резултати.

Суштински иновации, освестување и фокус на трошоците како оружје во војната на цените, мора прво да доаѓа од вашите вработени во организацијата. Овие случувања се главен поттик за воведување лидерство преку коучинг во вашата организација. Децентрализираните организации главно се карактеризираат со тоа што менаџерите создаваат услови за работа за вработените. Менаџерите треба да се променат: од менаџери во лидери. Најпосле, за да се обезбеди долгорочна доверба и добри вработени, потребна е непрекината мотивација и стимулација. Еден од начините ова да се постигне е да бидете коуч на своите вработени и да им дадете поголема независност на работното место. Со ова, им давате поголема одговорност да ги менаџираат сопствените активности, како и да учат градејќи искуство.